Protestants Perspectief
Reflecties van scriba en preses bij actualiteiten in kerk & samenleving.
Kortgeleden bracht ds. René de Reuver een bezoek aan de protestantse gemeente van Palu in Indonesië. Een stadje op Midden-Sulawesi waar de kerk door natuurrampen volledig werd verwoest. Het verhaal van ds. Alex illustreert voor scriba René de Reuver de boodschap van Pasen.
Bonhoeffer en het wonder van Pasen
Het is 75 jaar geleden dat de bekende Duitse theoloog Dietrich Bonhoeffer stierf. Op uitdrukkelijk bevel van Hitler is hij vlak voor het einde van de oorlog geëxecuteerd. Nog steeds inspireert Bonhoeffer velen.Lees ook het verhaal: Keuzes van toen voor nu: wat kunnen we leren van Bonhoeffer?
Bonhoeffer heeft veel nagedacht over Pasen. Het wonder van Pasen hield hem in de Duitse gevangenis op de been. Het geloof in Jezus, de Opgestane die tot in de dood nabij is, maakte dat hij er voor zijn medegevangenen kon zijn. Naar zijn diepste overtuiging maakt geloof - in de woorden van Christus, ‘Ik ben met je tot aan de voleinding van de wereld’ - alles anders. HIj schreef: ‘Christus’ is niet in de wereld gekomen opdat wij Hem zouden begrijpen, maar opdat wij ons aan Hem vastklampen, opdat wij ons eenvoudig door Hem laten meeslepen in het ongehoorde gebeuren van de opstanding.’
Het wonder van Pasen maakt het leven anders
Het wonder van Pasen zet je weer op de benen. Opent het leven. We zien het in het paasevangelie: de vrouwen krijgen nieuwe kracht als ze horen dat Jezus is opgestaan. De ogen van Maria gaan weer gloeien als ze in de tuin bij haar naam wordt geroepen. De twee mannen van Emmaus krijgen weer vleugels als ze ontdekken dat de Opgestane brood en wijn met hen deelt.
Het wonder van Pasen, de verrassende ervaring dat er Een is die je niet vergeet, maar als Levende je roept en voor gaat, maakt het leven anders. Geeft nieuwe kracht, hoop en perspectief. Dietrich Bonhoeffer heeft dit ervaren in zijn laatste levensjaren als gevangenen van het Naziregime.
Het wonder van Pendeta Alex
Met enkele mensen van Kerk in Actie bezocht ik kortgeleden de protestantse gemeente van Palu in Indonesië. Een stadje op Midden-Sulawesi. Een half jaar geleden werd het geteisterd door een aardbeving en een tsunami. Lees ook het nieuwsbericht: Kerken in actie voor Sulawesi De onstabiele aarde en een nietsontziende modderstroom verwoestte ontelbare levens, huizen en landerijen.
De ramp trof ook Pendeta (dominee) Alex en zijn gemeente. Hij vertelde mij zijn indrukwekkende verhaal. Op het moment van de ramp was de predikant met zo’n 300 jongeren bijeen in het toerustingscentrum Pusdiklat GPID van de kerk, vlakbij de baai van Palu. Plotseling schudde de aarde. Zowel het trainingscentrum als de nabijgelegen kerk stortte in. In paniek renden ds Alex met de jongeren naar buiten. Daar trof hen een andere ramp. De grond was aan het schuiven. De modderstroom sleurde alles mee: land, bomen, gebouwen, alsook de jongeren. In de kolkende water- en moddermassa kon ds. Alex zich vastgrijpen aan een boom. Voor zijn ogen zag hij jongeren in de modder verdwijnen. Anderen hielp hij zich ook ergens aan vast te klemmen. Ruim twee kilometer werden zij meegesleurd door de modderstroom. En dat alles in het donker. Ongewis hoe lang ze het nog vol zouden houden.
Totdat ineens, geheel onverwacht, uit het niets klonk: ‘pendeta Alex!, pendeta Alex! De dominee kon zijn oren niet geloven. De roep klonk steeds sterker. Iemand riep zijn naam. Zouden ze dan toch nog gered worden?
En jawel, ineens waren ze daar. Mannen van de moslimgemeenschap uit Palu. Zij hadden zich gerealiseerd dat ds. Alex met zo’n 300 jongeren in het toerustingscentrum zaten, precies in het gebied van de aardbeving en de tsunami. Geen moment aarzelden ze. Direct zijn ze gaan zoeken. En niet zonder resultaat. Ze vonden ds. Alex en de jongeren die zich aan dezelfde boom hadden vastgeklemd. De dominee en de jongeren werden gered door hun moslimburen.
Het wonder van saamhorigheid
Na een uur in de moskee gerust te hebben ging ds. Alex weer terug naar de modderstroom. Samen met de imam had hij groepjes van vier redders samengesteld. Enkele jongeren hebben zij nog gered. Voor zo’n 100 jongeren kwam de hulp te laat. Van het toerustingscentrum en de pastorie is niets meer teruggevonden. Ze zijn compleet verzwolgen door de vloed. Ook één van de redders uit de moskee overleefde de reddingsactie niet.
De ramp heeft de relatie tussen de protestantse gemeente en de moskee versterkt. Nog nooit zijn de banden met de moskee zo goed geweest. Op dit moment ondersteunt de protestantse gemeente de moslimgemeenschap. Hun moskee is dan wel niet ingestort, de noodzakelijke irrigatie op hun land is wel verwoest. Er groeit niets meer op het land.
Toen we op bezoek waren bij deze moslimgemeenschap werd een lading rijst afgeleverd, betaald door de protestantse gemeente. Het raakte me toen ik zag dat de ondersteuning van de protestantse gemeente door Kerk in Actie en het geld dat u aan Giro 555 hebt gegeven ook op deze wijze wordt besteed. Niet alleen dus om de nood van de protestantse gemeente te lenigen, maar ook die van de moslimburen.
Het wonder van Pasen
Het verhaal van pendeta Alex illustreert het wonder van Pasen: de ontdekking dat je midden in de misère van het leven, niet aan je lot wordt overgelaten maar bij name wordt geroepen.
Voor ds. Alex werd dit heel concreet door zijn moslimvrienden. Het maakte zijn leven en dat van zijn gemeente anders dan voorheen. Met diepe wonden moet men verder. Toch worden alweer plannen gemaakt voor de bouw van een nieuwe kerk en het toerustingscentrum. Een nieuw begin...
Het leven, ook de kerk, is net als Christus niet zonder wonden. Midden in ons kwetsbare, bedreigde en verwonde leven geschiedt het wonder van Pasen. Klinkt de stem van de Levende, die zegt: ‘Ik ben met je!’ Dit maakt alles anders!
Een wonderlijk paasfeest toegewenst!
Foto: Unsplash
