Deze vergaderopening maakt onderdeel uit van de serie ‘Hoopvol kerk-zijn in een seculiere tijd’. Iedere opening in deze serie biedt als starter een casus en als verdieping een reflectie op deze casus.
Het is van belang dat alle deelnemers aan de vergadering de Bijbeltekst voor zich hebben en kunnen meelezen. De teksten ter verdieping zijn niet altijd geschikt om integraal voor te lezen tijdens de vergadering. Wellicht kun je een paar gedachten eruit halen. Ook is het mogelijk de tekst vooraf of nadien te delen met de leden van de kerkenraad.
Welkom
Heet iedereen welkom op een voor jullie kerkenraad vertrouwde wijze.
Starter
De starter voor de vergaderopeningen in deze serie is telkens een casus uit het gemeenteleven begrepen. Lees de volgende tekst voor:
In een kerkenraad staan opnieuw de vacatures en het afstoten van het kerkgebouw op de agenda. Het aanvankelijke elan om met elkaar nieuwe plannen te ontwikkelen (er was zelfs een gewaagd plan om alle drie de kerkgebouwen af te stoten en één nieuw gebouw te realiseren) is na maanden van overleg ingezakt. Het aanvankelijke enthousiasme lijkt verdwenen. De tegenstemmen en weerstanden nemen de overhand met als gevolg dat de drie wijkgemeenten zich terugtrekken in de eigen kring. Min of meer gelaten accepteren of gedogen zij de impasse. De vrijmoedigheid is verdwenen. Dan vat de voorzitter van de grote kerkenraad de situatie samen. Zij benoemt het tekort, er klinken geen verwijten. Maar ook vertelt zij van de droom waarmee dit proces van vernieuwing begon. Zij is daarnaast nuchter. ‘De plannen die we maken moeten wel betaalbaar zijn.’ Ze legt de lat ook niet hoog: doe wat je kunt, maar overvraag je zelf en elkaar niet. Doe wat je doet met vreugde, omdat het in zichzelf goed is om te doen: dienstbaar zijn, biddend samenkomen, de lofzang gaande houden. En vooral: luisteren naar mensen. En dan stelt ze, bijna verontschuldigend, de vraag: ‘Geloof ik, geloven wij dat Gods aanwezigheid ertoe doet in onze situatie?’
Vragen bij de casus:
- Root is realistisch genoeg om de tijd waarin wij leven onder ogen te zien en heeft ook alle begrip als je je afvraagt: wachten op God, is dat alles? Een gelovige houding van afhankelijkheid van God is een weg naar vernieuwing uit de impasse. Wat vind jij daarvan?
- Eredienst en dienstbaarheid, gebed, luisteren naar God en mensen zijn daarin van wezenlijk belang en vormen het kloppend hart van een kerk in een tijd van crisis. Herken je dit?
Verdieping
Bij de reflecties op de casus in deze serie wordt veel gebruikgemaakt van het gedachtegoed van de Amerikaans-Lutherse theoloog Andrew Root. Roots grote verlangen is kerken te helpen om overeind te blijven in een seculiere cultuur. Hij doet dat door te prikkelen, uit te dagen, vanzelfsprekende vooronderstellingen tegen het licht te houden en hoop en nieuw perspectief te bieden, vaak verrassend en uit onverwachte hoek.
De kerk is uit een verlangen geboren. Vlak voor het wonderteken van water dat wijn wordt, wordt er een toekomstvisioen geschilderd: ‘Werkelijk, Ik verzeker je: jullie zullen de hemel geopend zien, en de engelen van God zien omhooggaan en neerdalen naar de Mensenzoon.’ (Johannes 1:51)
Jezus’ droom is dat er verbinding ontstaat. Dat gebeurt als mensen via via op het spoor van Jezus gezet worden op een boerenbruiloft in Kana. Het gewone leven smaakt naar de hemel. De gasten zullen de hemel open zien gaan als de wijn rondgaat.
Als de wijn op is en die droom in duigen lijkt te vallen, wordt Jezus attent gemaakt op het tekort. Hij reageert afwachtend: ‘Het is nog niet mijn tijd.’ Het lijkt alsof Maria het beter weet als ze tegen de bedienden zegt: ‘Doe wat Hij je zegt.’ Maar ook zij weet van wachten op het woord van de Heer.
Wachten en luisteren is de eerste opdracht als het leven stilvalt, zegt Andrew Root. En dat doen we samen. Ondertussen wordt er overlegd en worden watervaten gevuld. Wachten is dus niet passief afwachten maar actief verwachten.
Verwerking
Het onderdeel verwerking biedt enkele gespreksvragen. Lees met elkaar Johannes 1:51-2:11
- Luisteren naar de A/ander, omdat die de agenda bepaalt, niet jij. Hoe is dat voor jou?
- Met welke figuren in het verhaal verbind jij je van nature? Met de opmerkzame Maria, met de handelende bedienden, met de verbindende ceremoniemeester…?
- Welke houding zou in jullie concrete context nodig zijn?
Lied of gebed
‘Wait for the Lord’, Taizé
Gebed voor doeners
Een gebed om rust, energie en ruimte.
ds. Janneke Nijboer
God,
Leer mij wachten, waar ik wil beginnen.
Leer mij loslaten, waar ik wil vasthouden.
Leer mij ontvangen, waar ik wil geven.
Leer mij rustig worden, waar ik me druk wil maken.
Leer mij ontspannen, waar ik me wil inspannen.
Leer mij slapen, waar ik wil waken.
Leer me ruimte geven aan Jouw Geest, waar ik de Geest wil sturen.
Leer mij geloven dat Jij in mijn leven bent, en ik in de Jouwe zolang Jouw toekomst duurt.
Verder lezen?
Word je getriggerd door Roots gedachten? Zijn boek Wachten op God is in het Nederlands vertaald en biedt een heel goede introductie op zijn denken. Beheers je voldoende Engels, kijk dan eens op zijn website en/of zoek op zijn naam op YouTube, daar zijn veel lezingen te vinden.
