Karin de Schipper: “Internationale kerken in Nederland hebben ons zoveel te bieden”

• master bestuurs- en organisatiewetenschappen te Utrecht, daarna hbo-theologie op Windesheim. 
• directeur van Samen Kerk in Nederland (SKIN)-Rotterdam, de onafhankelijke organisatie van internationale- en migrantenkerken in Rotterdam. Voor deze functie werd ze aangesteld als kerkelijk werker door classis Zuid-Holland-Zuid. Daarvoor werkte Karin als analist, organisatieadviseur en manager in het LUMC, en in Indonesië voor de Leprazending. 
• voelt zich thuis in de breedte van de kerk. “Nieuwsgierig zijn naar anderen is interessanter dan jezelf in een hokje plaatsen.”

Hoe ervaar je je roeping?

“Ik voel me geroepen voor de wereldkerk, en op het ogenblik is dat in Rotterdam. Mijn huidige werk bevat alles wat ik als mijn roeping ervaar: me inzetten voor mensen die een steuntje in de rug nodig hebben en wier eigen kracht gezien moet worden door anderen. Ik wil graag de ogen van mensen openen voor mensen die anders zijn dan zijzelf. Dat geldt ook voor internationale kerken. Ze hebben zoveel te bieden. Juist hen wil ik de kans geven op een betere plek in de maatschappij. In Rotterdam noemen we deze kerken een ‘gift for the city’. Dat wil ik zelf ook graag uitdragen.” 

Wat heb je nodig om met vrucht en vreugde te werken?

“Dat ik naast de noodzakelijke bedrijfsvoering ook lokale kerken kan helpen bij de uitvoering van hun activiteiten voor mensen die hulp nodig hebben. Het is prachtig om te zien wat mensen drijft om voor de ander klaar te staan. Daarnaast is het prachtig om een aantal keren per jaar zelf voor te gaan in diensten. Ik haal altijd veel vreugde uit het vormgeven van een dienst en de liturgie.” 

Hoe zorg je ervoor dat je niet opbrandt?

“Ik balanceer vaak ‘op het randje’, omdat het werk zo veelomvattend is. Rustmomenten bouw ik in door een paar keer per jaar een week in het bos te werken. Daar heb ik tijd voor reflectie en het schrijven van stukken, maar ik kan er ook tijd inruimen om te wandelen en te fietsen. Verder heb ik een aantal mensen om me heen met wie ik kan sparren en tegen wie ik alles kan zeggen wat me dwarszit.” 

Welk onderdeel van je werk doe je het liefst?

“Mijn werk bestaat grotendeels uit overzicht houden, nieuwe projecten starten en vooral heel goed luisteren naar mensen. Voor mijn eigen ‘voeding’ neem ik deel aan een vrouwengroep van voorgangers binnen internationale kerken, die regelmatig samenkomt. We behandelen steeds een ander onderwerp, of nodigen een spreker uit. Daar kan ik gewoon ‘pastor Karin’ zijn.” 

Welke (na)scholing heb je voor het laatst gevolgd?

“Ik ben nu bezig met primaire nascholing. Dat is een opfrisser en geeft je reflectie op je persoonlijke ontwikkeling in het werk. Hiervoor volgde ik de opleiding ‘Aanvullende homiletische en liturgische vorming’ van de Permanente Educatie. Deze heb je als kerkelijk werker nodig voor je preekconsent."

Met welke andersgelovige in je omgeving zou je graag om de tafel gaan?

“Dat is mijn dagelijks werk, ik doe niet anders. Het is mooi om de verhalen van anderen te horen. Ik zuig ze als een spons op, maar ruim wel tijd in voor eigen reflectie. In alle diversiteit waarin ik me beweeg, wil ik blijven zien waar ik zelf sta.”

Welk boek, welke film of welke podcast raad je collega’s aan?

“De film ‘De nieuwe wereld’ uit 2013, waarin de kilheid van de asielprocedure in Nederland in beeld wordt gebracht door de ogen van een schoonmaakster in het aanmeldcentrum op Schiphol. De vrouw houdt zich afzijdig van de problematiek in het centrum, tot een West-Afrikaanse man steeds contact met haar zoekt en de vrouw zich bewust wordt van haar eigen kwetsbaarheid. Steeds meer wordt duidelijk hoe belangrijk het is dat je de ander écht ziet.”

Is er een bijbeltekst die met je meegaat?

“Dat is Johannes 7 vers 38, mijn dooptekst. ‘Rivieren van levend water zullen stromen vanuit het hart van wie in Mij gelooft’ (NBV). Deze woorden zeggen me dat het niet allemaal uit jezelf hoeft te komen, maar dat Gods Geest door mij heen werkt. Als je in contact blijft met de bron, dan blijft het water stromen.”

Wat hoop je voor de toekomst van de kerk?

“Dat de kerk van betekenis kan zijn voor haar omgeving. Het is belangrijk dat de kerk een veilige plek is om te verblijven, maar ze moet ook midden in de samenleving staan. Zoek als kerk de ruimte en durf oude gewoonten los te laten. Je kunt niet alles in de lucht houden, dat gaat wringen. Voor de traditionele kerken in Nederland is dat lastig. Internationale kerken staan midden in de samenleving omdat de mensen hun noden meebrengen de kerk in. Het is alleen niet altijd zichtbaar. We kunnen leren van elkaar.” 

Lees meer in de online serie over het ambt: