Toewijding, volharding en verwachting gewenst voor (nieuwe) ambtsdragers

Het is reden tot grote dankbaarheid dat telkens weer nieuwe gemeenteleden zich willen inzetten om in het ambt te dienen. Want dat is niet niets. Je stelt je voor minimaal vier jaar beschikbaar om de gemeente te dienen en dat vraagt tijd, aandacht en energie. Maar het is het waard! Het dragen van een ambt is iets prachtigs. Veel ambtsdragers zullen de ervaring herkennen dat het werk vreugde geeft. Samenwerken als team in de kerkenraad, het contact met gemeenteleden in het pastoraat, de ambtelijke verantwoordelijkheid in erediensten, de diaconale aandacht voor mensen dichtbij en ver weg, de kerkrentmeesterlijke zorg voor het kerkgebouw – het kan veel voldoening en vreugde geven.

Goed genoeg?

Er is ook een andere kant. Ambtsdragers die al langer dienen zullen dat herkennen. Het werk in de kerkenraad kan veel vragen. Soms zijn er spanningen in de gemeente, of ook in een kerkenraad. Vragen over de toekomst van een gemeente in een situatie van krimp kunnen je diep aangrijpen. Soms kun je het gevoel hebben dat je niet genoeg doet, of het niet goed genoeg doet. Al dit soort dingen kunnen maken dat je terugschrikt wanneer je geroepen wordt voor een ambt.

Geroepen en nabij

Nu wordt aan nieuwe ambtsdragers bij hun bevestiging altijd gevraagd: ‘Gelooft u dat u in uw verkiezing door deze gemeente door God zelf tot deze dienst geroepen bent?’ Dat klinkt als een hoog woord, maar deze roeping zet ambtsdragers niet op een voetstuk. De hele gemeente wordt tenslotte door God geroepen om een ambt te dragen. God roept echter ook mensen voor een bijzondere dienst. En het mooie is dat Hij daarin ook belooft nabij te zijn. We gaan niet alleen, maar worden gedragen en geleid door God zelf, die mensen roept tot dienst in zijn Rijk.

Soldaat, atleet en boer

Als woord van bemoediging voor aantredende én zittende ambtsdragers moest ik denken aan een tekst waarin de apostel Paulus zich richt tot de beginnende ambtsdrager Timotheüs. Op betrekkelijke jonge leeftijd is hij in een ingewikkelde context voorganger geworden. Soms is het Timotheüs allemaal te veel en groeit zijn roeping hem boven het hoofd. In die situatie schrijft de apostel:

Deel in het lijden als een goed soldaat van Christus Jezus. Iemand die in krijgsdienst is laat zich niet afleiden door het leven daarbuiten, want zijn bevelhebber moet tevreden over hem zijn. Een atleet wordt niet gelauwerd als hij zich niet aan de regels houdt. De boer die het zware werk doet, heeft als eerste recht op de oogst. (2 Timotheüs 2: 3-6)

De apostel gebruikt drie beelden om Timotheüs te bemoedigen: dat van een soldaat, een atleet en een boer. In ieder beeld wordt allereerst duidelijk dat het in dienst van Christus niet vanzelf gaat. Van een soldaat wordt totale toewijding en gehoorzaamheid gevraagd. Een atleet zet alles opzij om kans te maken op de hoofdprijs. En het werk van een boer gold zeker in die tijd als een lichamelijk uitputtend beroep. 

Maar telkens klinkt ook de bemoediging door. Want de soldaat hoeft zich ook niet te laten afleiden – voor de andere zaken wordt gezorgd. De atleet richt zich met volharding op de prijs die wacht en de vreugde die dat geeft. En de boer weet van de oogst die komt. Hij doet zijn werk in de verwachting van vrucht.

Toewijding, volharding en verwachting. Woorden om in je hart mee te dragen nu je aan het begin staat van een periode als ambtsdrager.

Opstandingskracht van Christus

Nog één ding. In vers 8 van 2 Timotheüs 2 schrijft de apostel: 
Houd Jezus Christus in gedachten, Davids nakomeling, die uit de dood is opgewekt.

Uitleggers gaan ervan uit dat dit de centrale zin is van dit hoofdstuk. Alleen door de opstandingskracht van Christus is het werk van Timotheüs mogelijk. Ik geloof dat dat voor ambtsdragers anno 2022 niet anders is. Laten we daarom Christus voor ogen houden. Niet alleen aan het begin van je dienst als ambtsdrager, maar telkens weer. Hij schenkt ons door Zijn Geest steeds opnieuw de toewijding, volharding en verwachting die we nodig hebben.

Zie ook:

Foto: Ds. Marco Batenburg | Fotograaf: Eljee Bergwerff