In deze serie zijn artikelen gebundeld die een bepaald onderwerp uitleggen of achtergrondinformatie bieden.
In september heeft het Generale College voor de Behandeling van Beheerszaken (GCBB) de richtlijn Controle Jaarverslaggeving Protestantse Kerk vastgesteld. Hiermee is een omvangrijk project, de regelgeving voor gemeenten, afgerond. In vier jaar tijd zijn grote stappen gemaakt in het kerkbeheer.
De betekenis van het ambt is in onze kerk in beweging, en daarmee de betekenis van de taak van de ambtsdrager. Ds. Lieuwe Giethoorn bespreekt deze ontwikkeling en schrijft een profielschets van een ambtsdrager.
De situatie in het aanmeldcentrum voor vluchtelingen in Ter Apel is al wekenlang in het nieuws. Mensen slapen buiten, ontvangen geen medische zorg en de procedures zijn onduidelijk. Alhoewel de Protestantse Kerk vindt dat de overheid de verantwoordelijkheid heeft om deze situatie op te lossen, wil de kerk ook helpen waar nodig.
Protestanten vinden het avondmaal belangrijk en nemen er graag aan deel. Dat blijkt uit een peiling onder leden van het onderzoekspanel Protestantse Kerk.
Samenwerken in de kerk is een Bijbelse opdracht. "In de kerk ben je aan elkaar gegeven." Gemeenten zijn hier echter terughoudend in. Bang om hun eigenheid te verliezen. Vaak wordt er pas aan samenwerking gedacht als het eigenlijk te laat is. Ga samenwerken vanuit verlangen niet vanuit noodzaak.
Geloof speelt al eeuwenlang een grote rol in Oekraïne. Ongeveer zeventig procent van de bevolking noemt zichzelf christelijk, daarnaast is er een brede schakering van andere religies in het land. Een kijkje op de kerkelijke kaart in deze verdrietige dagen van oorlog en strijd.
Visitatie is een beladen woord. Het vindt immers plaats bij onenigheid in een gemeente en legt iets bloot wat pijnlijk is. Maar deze ‘dienst van bemiddeling’ is heel wezenlijk. “We kunnen niet zonder de blik van buiten.”
Waarom draagt inzicht in het vermogen bij aan een goed financieel beheer? En wat moet er in het bestuursverslag worden toegelicht over het vermogen?
Elke tijd stelt weer andere vragen en vraagt om steeds nieuwe antwoorden. Toen het volk Israël uit ballingschap terugkeerde, vond het niet het land terug dat het had achtergelaten. Hoe pakken wij nu, als kerk in het dorp, de draad na corona weer op?
Veel ouderlingen, bezoekmedewerkers, kerkelijk werkers en predikanten vinden het moeilijk om het gebed een plaats te geven in een pastoraal gesprek, terwijl het een van de krachtigste communicatiemogelijkheden is met God en met elkaar. Wat houdt mensen (terecht) tegen? Welke mogelijkheden zijn er om gebed gepast en gericht in te zetten?