Ds. Karel Bogerd (1967) ervaart het als zijn roeping Gods Woord te laten horen en voorleven in de kerk én daarbuiten. Trouw en volharding horen daar wat hem betreft ontegenzeggelijk bij. “Als ik de kansel op ga, bid ik altijd ‘Heere, U hebt mij toch geroepen? Help mij’. Ik weet dat ik nooit een tevergeefs beroep op Hem doe.”
- begonnen als pastoraal werker in Wouterswoude, daarnaast werkte hij achtereenvolgens in Kootwijk-Kootwijkerbroek, Driezum, Noordhorn-Saaksum en Drachten. Sinds 2016 predikant in Wouterswoude
- studie theologie in Utrecht en Amsterdam
- voelt zich verwant aan de hervormde stroming, maar houdt vooral van de breedte van de kerk
Wat heb je nodig om met vrucht en vreugde te werken, en hoe zorg je dat je niet indut?
“Met de vreugde in mijn werk zit het wel goed. Ik heb een enorme studiezin en doe niets liever dan preken en preken maken, catechiseren en door ons dorp trekken. Natuurlijk zijn er wel eens teleurstellingen of krijg je ongezouten kritiek. In één zin kan iemand al jouw bloed, zweet en tranen afbreken. Maar het mooie van dit werk overheerst! God vuurt me altijd op het goede moment aan, juist wanneer je het zelf niet in de gaten hebt. Hij is getrouw.
Door steeds nieuwe uitdagingen te zoeken zorg ik ervoor dat ik niet indut. Ik organiseer wel eens een preektocht, zing thuis of elders als men me vraagt, organiseer zomeravonden met bijbellezingen en spring weleens zelf achter het orgel als we samen gaan zingen.”
Wat doe je het liefst van je kerkenwerk?
“Preken en alles wat daarbij behoort. Het Woord van God verrast me iedere keer weer. Ik probeer daarna mensen mee te nemen in nieuwe ontdekkingen in de Schrift, in de hoop dat de Heilige Geest het gebruikt. Natuurlijk zijn er ook momenten bij van ontmoediging, maar dan ervaar ik altijd op het juiste moment weer eens een glimlach van de Heere Jezus. Hij geeft me steeds voldoende wind in de zeilen om vooruit te komen.”
Met wie zou je graag een keer aan tafel zitten?
“Dan zou ik het liefst terug gaan in de tijd en met Johannes Chrysostomus, de vroegere kerkvader van Antiochië en Constantinopel, sparren over hoe de kerk van nu weer net zoveel betekenis kan krijgen als ze had in zijn tijd. Deze beroemde prediker zou me vast adviezen kunnen geven over waar kansen liggen en hoe je de kerk weer op de kaart krijgt in Nederland.”
Hoe zie je de rol van de kerk in de samenleving en jouw rol daarin?
“De kerk moet weer zichtbaar worden op straat. Wat zou het mooi zijn als we alleen als predikanten herkenbaar zijn voor een ieder die ons pad kruist, alleen al aan onze kleding. Op deze manier konden mensen vroeger gemakkelijk de hulp van majoor Bosshardt inroepen, ze kwamen letterlijk, vanwege haar ‘pakkie’, aan haar arm hangen. Ik wil er als predikant niet alleen zijn voor mensen in de kerk, maar voor iedereen in de samenleving. Iedere christen wordt geroepen om op zijn of haar plaats een lichtje te zijn, in woord en daad.”
Welk boek, welke serie, film of podcast raad je je collega’s aan?
“Afgelopen zomer heb ik het boek De dwaasheid van de prediking van dr. Henk van der Meulen gelezen. De schrijver bespreekt de positie van de voorganger als wijze dwaas (nar) bij het preken. Daar legt hij de brief van Paulus aan de Korintiërs naast. Volgens mij moeten wij als kerk dagelijks belijden: ‘Wij zijn maar dwazen, maar juist daardoor wordt de wijsheid van God in Christus zichtbaar’.”
Is er een bijbeltekst die al een leven met je meegaat?
“Psalm 50:15 draag ik al jaren bij me in mijn portemonnee. Deze tekst is me uit het hart gegrepen. ‘Roep Mij aan in de dag van benauwdheid, Ik zal er u uithelpen en gij zult Mij eren.’ Toen ik nog studeerde en het financieel moeilijk had, hoorde ik deze woorden in een kerkdienst. Het gaf mij de bevestiging dat alles goed zou komen. In dit bijbelvers wordt de Bijbel kernachtig samengevat, het gaat om ellende, verlossing en dankbaarheid in één.”
Wat hoop je voor de toekomst van de kerk?
“De toekomst van de kerk is Jezus die op ons toekomt. Dat geeft ontspannenheid, ondanks alle zorgen die we kunnen hebben over hoe het met de kerk zal gaan. Regeren is vooruitzien, maar God is er ook nog. Hij houdt door zijn Geest zijn kerk in stand. Het is slechts onze taak om trouw te blijven, aan de Heere, de Bijbel, de kerk en elkaar.”
Zie ook de vorige aflevering:
