Hij voelt zich meer sprinter dan marathonloper. Predikant en pionier Otto Grevink (1976) ervaart zijn roeping als urgentie, maar merkt steeds meer dat iets écht aandacht geven loont.
- werkt als pionier-predikant bij pioniersplek Zin op School in Waalwijk, is ambulant predikant in Sprang-Capelle en werkt door het hele land als pionier-begeleider
- studie theologie en kerkelijke opleiding in Utrecht, volgde daarna de missionaire specialisatie
- voelt zich verwant aan de oecumenische en protestantse stromingen binnen de kerk
Hoe ervaar je je roeping?
“Ik voel me geroepen iets te doen in de kerk, in de samenleving en in wat mensen meemaken. Roeping heb ik altijd ervaren als een zekere urgentie. Afgelopen jaren is dat verschoven van veel doen naar aandacht geven. Wat meer kwaliteit, wat minder kwantiteit. Alles wat je écht aandacht geeft groeit. Maar er blijft iets dringends aan zitten voor me, een soort lokroep. Ik kan gelukkig steeds meer tijd nemen voor rust en eigen bezinning. In zo’n vluchtige tijd als de onze is dat hard nodig.”
Wat heb je nodig om met vrucht en vreugde te werken?
“Om creatief te kunnen zijn en initiatieven te nemen heb ik ruimte en vertrouwen nodig. Orde hoort daarbij. Daarom probeer ik iedere ochtend tijd voor bezinning te nemen. Dat vind ik net zo belangrijk als ontbijten.”
Hoe zorg je ervoor dat je niet opbrandt?
“Door maat te houden en mild te zijn voor mezelf. Af en toe moet je tegen jezelf kunnen zeggen dat het goed is voor nu. Daarnaast vind ik rust in de muziek als koordirigent, wandel ik graag en zoek ontspanning met de mensen die me lief zijn.”
Welke nascholing heb je het meest recent gedaan?
“De missionaire specialisatie van twee jaar indertijd. Deze opleiding leerde me veel over kansen voor kerk en geloof en bracht me dichter bij mijn eigen spiritualiteit. Het wekte bovendien mijn interesse in geestelijke begeleiding. Na een introductiecursus wil ik nu de tweejarige opleiding gaan doen. Met de bronnen van ons geloof kunnen we mensen met levensvragen (weer) op weg helpen.”
Wat doe je het liefst van je kerkenwerk?
“Ik ben meer een sprinter dan een marathonloper. Ik houd ervan ergens veel energie in te steken, en dat ook te genereren bij anderen. Twee keer heb ik nu een toekomsttraject met een vacante gemeente doorlopen. We kijken samen - aan de hand van tops en tips - naar waar de gemeente over 15 jaar wil zijn, wat je nu daarvoor moet doen en welke predikant daarvoor nodig is. Alleen al door die vragen krijgt het gemeenteleven een boost. Kerkdiensten met veel muziek organiseren vind ik ook geweldig. Allerlei mensen zetten zich in om van die ene dienst een groot feest te maken.”
Met wie zou je graag een keer aan tafel zitten?
“Ik zou wel eens bij Eva Jinek willen aanschuiven, en een duiding willen geven over alles wat er gebeurt in de wereld. De huidige talkshows zijn zo’n meningencircus. Je hoort Eva bij gesprekken over actuele crises wel eens verzuchten: ‘Ik had zo graag hoopvol willen eindigen.’ Op zo’n moment zou ik dan graag iets van perspectief bieden, vertellen dat er ergens wel hoop te vinden is.”
Hoe zie je de rol van de kerk in de samenleving?
“Als bondgenoot in een verwarde samenleving. Ik denk dat wij als gelovigen iets met ons meedragen wat waardevol is voor ons eigen leven, maar ook hoop en perspectief biedt aan anderen. Dat is ongelooflijk nodig nu zoveel mensen depressief zijn, zoveel kinderen jeugdzorg nodig hebben en millennials het tempo nauwelijks bijbenen. Als kerk kunnen we vermoeide en belaste mensen nieuwe energie geven en verschillen overbruggen.”
Welk boek, welke serie, film of welke podcast raad je je collega’s aan?
“De serie ‘Verbond en dialoog’ van Jonathan Sacks over de eerste vijf boeken van de Bijbel, de Torah. Het is ongelooflijk interessant om vanuit de Joodse traditieVerder lezen
Joodse wortels van... met details uit de Bijbel te stoeien. Die details zijn enorm actueel, geven je een andere kijk op het unieke karakter van het jodendom en hoe dat onze huidige wereld gevormd heeft en nog steeds doet.”
Is er een bijbeltekst die met je meegaat?
Lucas 10 vers 2, waar Jezus zegt: ‘De oogst is groot, maar er zijn weinig arbeiders’. Dit voelt voor mij als missionaire urgentie: we moeten nú aan de slag en iemand moet het doen. Dat zorgde bij mij soms voor overwerktheid. Ik vergat dat Jezus daarna zegt: ‘Vraag dus de eigenaar van de oogst of Hij arbeiders wil sturen om de oogst binnen te halen.’ Dat leerde me meer te bidden in plaats van direct zelf te handelen.”
Wat hoop je voor de toekomst van de kerk?
“Ruimte en creativiteit om te durven zoeken naar verbindingen met mensen en de samenleving. Om te ontdekken waar God buiten de kerk aan werkt en hoe Hij mensen wil samenbrengen. Ik hoop ook dat we elkaar creativiteit en ruimte gunnen. Alleen dan kunnen we het mozaïek van kerkplekken worden - gebroken maar tegelijk zo kleurrijk - dat we eigenlijk als kerk willen zijn.”
Lees meer in de serie over het ambt:
